به نام عشق

    در نوجوانی پدرش را از دست داد و تحت سرپرستی مادر علویه خود قرار گرفت . 17 سال بیشتر نداشت که با سری پر شور در صدد آموختن علوم غریبهء متداول زمان خود برآمد . هدفش دست یابی به علم کیمیا بود . روزی ندایی شنید که : « جعفر ! کیمیا ، محبت  اهل بیت عصمت و طهارت است .»

    پس از این واقعه روی به عتبات نهاد . دارایی بسیاری از پدر به ارث رسیده بود . همه را به نیازمندان بخشید ، هشت سال در مسجد سهله به اعتکاف نشست و هفت سال دیگر نیز مقیم کربلای معلا بود . پس از آمدن به ایران نیز همواره از شهری به شهر دیگر در حال سفر بود و با عارف عظیم آیت الله سید عبدالکریم کشمیری انس و الفت داشت . آیت الله کشمیری می فرمود :« اگر کسی از من بپرسد در ایران چه کردی با مباهات می گویم جعفر آقای مجتهدی را دیدم . » 

    در عظمت ایشان همین بس که خود فرمود :« خداوند مرا آورد تا عرفان را در این عصر یک گام به جلوتر ببرم .» 

    در توسل به اهل بیت علیهم السلام آیتی عجیب بود . کرامات و حکایات بسیاری از صفای باطن بین ایشان نقل است .